مخاطبین دوره کسانی هستند که با یکی از نرم افزارهای گرافیکی مثل فتوشاپ یا ایلاستریتور یا کرل کار کردن و الان دیگه دغدغه کار با ابزار رو ندارن بلکه میخوان مهارت و هنر اجرای خودشون رو تقویت کنن و دقیقا این مرحله هست که تفاوت یک شخص مبتدی با حرفه ای قلمداد میشه. تکنیک های تدریس شده و تمرین های خواسته شده تو این دوره مناسب افرادیه که علاقه‌مند به تمرین و انجام فعالیت هستن و نه اون هایی که به دنبال یه فرمول ساده برای جایگذاری و رسیدن به خروجی مطلوب. مباحثی که در این دوره ارائه میشه، مثل یه برنامه ی ورزشی برای تقویت مهارت شما و ملکه شدن مفاهیم بصری در ذهنتون هستن که تا خستگی و درد تمرین رو به جون نخرین فایده ای ندارن.

آموزش دادن یه نرم افزار کار سختی نیست و شاید خیلی ها بتونن انجامش بدن، ولی آموزشی که بتونه مهارت های لازم و اساسی مورد نیاز برای ورود به بازارکار رو داشته باشه هرجایی گیر نمیاد. چرا هرجایی گیر نمیاد؟ خیلی از مدرس ها صرفاً تجربه ی تدریس دارن و اتفاقاً خیلی هم مدرس های خوبی هستن و مطالب رو به خوبی منتقل میکنن امًا تجربه ای تو تولید ندارن و فقط به نرم افزار مسلط هستن، امّا تمام مدرس های آکادمی رویاد، از فعالان با تجربه ای هستن که تو پروژه های حرفه ای داخلی و خارجی حضور داشتن و رزومه ی پرباری دارن که تو صفحه ی هر استاد جداگانه بارگذاری شده و می تونی ببینی. مزیت اصلی اینکه مدرس رزومه ی قوی در تولید داشته باشه اینه که: اولاً از نرم افزار فقط اون چیزی رو یاد میگیری که تو تولید بهش نیاز داری و اینجوری مجبور نیستی کلیییی وقت برای یادگرفتن همه ی قسمت های کاربردی و غیرکاربردی بگذاری. تو زمان کمتر دقیقاً اون چیزی رو که لازم داری یاد میگیری. دوماً مسیر درستی رو در یادگیری طی میکنی که باعث میشه سرعت و دقتت در زمان تولید یه پروژه خیلی بالاتر بره. چرا که مدرس به خاطر تجربه ای که داره راه ها و مسیر های اشتباه و غلط که در انجام پروژه باعث ایجاد مشکل میشه رو میدونه و به تو منتقل می کنه تا بتونی تصمیم درستی بگیری. سوماً ورود به بازارکار مهارت های خیلی بیشتری از فقط کار با نرم افزار نیاز داره، مهارت هایی مثل تحلیل و آنالیز رفرنس، مراحل ایده یابی و روش های رسیدن به ایده های خلاقانه، دانش هنری و شناخت مولفه های مهم برای اثر گذاری روی مخاطب و … و مدرسی می تونه به همه ی این ها مسلط باشه که رزومه ی موفقی در تولید داشته باشه. چهارماً تولید چالش های جدی داره که فقط با تجربه میشه اون ها رو شناخت. دقیقاً مثل تفاوت درسی که تو دانشگاه می خونن و چیزی که تو کارخونه بهش نیازه. اگر بدون هیچ پیش زمینه ای از این چالش ها وارد فضای تولید بشی باید مدت ها خودت سعی و خطا کنی و با کارفرما ها کلنجار بری، تا بتونی این چالش ها رو رفع کنی. امّا اگر در همون دوران آموزش به واسطه تجربه ی مدرس با خیلی از این چالش ها آشنا بشی و براش آماده باشی قطعاً زمانی که وارد بازار کار بشی از بقیه جلوتری.